1
تهران- میدان انقلاب- دانشگاه تهران- پردیس علوم- دانشکده زمین‌شناسی
2
دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران
3
رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی دانشگاه تهران
چکیده
در این مطالعه برای اولین بار قسمت بالایی عضو دالان زیرین در میدان گلشن، در قسمتهای مرکزی خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفته است. برای تعیین محیط رسوبی، دیاژنز و چینهنگاری سکانسی بخش بالایی دالان زیرین در این میدان، در ابتدا با مطالعه مغزه و برش‌های آن، مشخصات ماکروسکوپی مطالعه شده است. در مرحله بعد ریز رخسارهها با استفاده از مشخصات میکروسکوپی تعیین گردیده و سپس با ریز رخسارههای استاندارد مقایسه شده است. با ادغام مشخصات میکروسکوپی و ماکروسکوپی، 13 رخساره برای بخش مورد مطالعه از دالان زیرین تعیین شده است، که غالب این رخسارهها متعلق به قسمتهای کم عمق محیط رسوبی یک رمپ کم شیب میباشند. با مطالعه محیطهای دیرینه و عصر حاضر مدل رسوبی ترسیم شده است. فرایندهای دیاژنزی در توالی مذکور به مقدار قابل توجهی به جایگاه رخسارهها در محیط و سکانس‌ها بستگی دارد. غالبترین فرایند دیاژنزی در توالی مورد بررسی دولومیتی شدن می باشد، که تقریباً بیش از 80 درصد رخسارهها را تحت تأثیر قرار داده است و شدت آن در رخسارههای مختلف، متفاوت میباشد. توالی مورد بررسی از یک سکانس مرتبه سوم تشکیل شده است، که بیشترین مطابقت را با سکانس KS6 در صفحۀ عربی دارد. روش مورد استفاده در چینهنگاری سکانسی در این مطالعه، روش سکانس پیشرونده – پسرونده است. سطح حداکثر غرقابی از روی گسترش رخسارههای رسوبی رو به دریا، که اغلب شامل گرینستونهای متعلق به گروه رخساره‌ای سد ماسهای (شول) میباشند، تعیین شده است. همچنین مرز سکانسی با گسترش رخسارههای انیدریت با ساخت قفس مرغی و فنسترال دولومادستون دارای ترکهای گلی، برای ردههای مختلف سکانسی مشخص شده است. سکانس‌های تعیین شده در این توالی را میتوان به ردههای سه، چهار و پنج تقسیم نمود.
)